Category: കഥകൾ

കുത്തനെയുള്ള ഒറ്റയടിപാതയിലൂടെ വെച്ചു വെച്ചു നടക്കുമ്പോൾ പാർവ്വതിയുടെ മനസ്സ് വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ പോലും അവൾ എത്തിപെട്ടിട്ടില്ലാത്ത ആ ചുറ്റുപാട്, ഒരുപക്ഷേ അത്രയേറേ അപരിചിതമായത് കൊണ്ടാവണം അവൾക്ക് ആധി കൂടി കൂടി വന്നതും. അങ്ങ്, അനന്തതയിൽ നിന്ന് വീശിയെത്തുന്ന കുളിർക്കാറ്റും, വാനോളം…

ജന്മാന്തരങ്ങൾക്കിപ്പുറം, ഇവിടെ ഒരു കഥ ജനിക്കുകയാണു…മഴയെ കാത്തിരുന്നൊരു വേഴാമ്പലിന്റെ കഥ…..വേഴാമ്പലിന്റെ തപിക്കുന്ന ചുണ്ടുകളിലേക്കു ദാഹ ജലമിറ്റിച്ചു പെയ്തിറങ്ങിയ മഴയുടേയും കഥ…..ഒരു രാത്രിയിൽ തുടങ്ങിയ പരിചയം വളരെപ്പെട്ടെന്ന് അവരുടെ മനസ്സുകളെ ചേർത്തു വെക്കുകയാണുണ്ടായത്… താളം തെറ്റി മിടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തുടിപ്പുകൾ ഒന്നു കാതോർത്താൽ പരസ്പരം…

മനുഷ്യത്വം തുളുമ്പുന്ന നേതാവ് കത്തുന്ന കനൽപോലെ എരിഞ്ഞു തീരേണ്ട ഒരു ജീവിതം. കരിവിളക്കിലെ അണയാത്ത തിരിനാളം പോലെ എല്ലാവരെയും അതിശയിപ്പിച്ചുക്കൊണ്ട് ഞാൻ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചുവന്നു. ലോകത്തിനു അതൊരു ആഘോഷയാത്രയിരുന്നു. ജീവിതത്തിന്റെ നൂൽപാലം പൊട്ടിച്ച് അച്ഛനെയും അമ്മയെയും മരണം കൊണ്ടുപോയി.. ആഘോഷയാത്ര പിരിഞ്ഞപ്പോൾ…

പലതുള്ളികൾ ഒരുമിച്ച് നൂലുപോലെ മുഖത്തേക്ക്‌ പതിച്ചു. തണുപ്പ് ആരോ നുള്ളിയതു പോലെ മുഖമാകെ. അത് കഴുത്തിലൂടെയും നെഞ്ചത്തും പുറത്തും കൈകളിലും മറ്റുപലയിടങ്ങളിലും വ്യാപിച്ചു. തണുപ്പ് മരപ്പായി തല മുതൽ അടി വരെ കയറിയിറങ്ങി.കൈകൾ കൂട്ടിയോന്നു തിരുമ്മി ദേഹമാസകലം കൈയൊന്നോടിച്ചു. വെള്ളം എല്ലായിടത്തും…

അമ്മെ ഞാൻ നാളെ എത്തും നീ ഇപ്പൊ വരണോ മോനെ ? ശരിയാണ് 4 വർഷമായി നാട്ടിൽ പോയിട്ട് ഞാനിപ്പോ അങ്ങോട്ട് ചെന്നിട്ടെന്തിനാ കാത്തിരിക്കാൻ അമ്മയല്ലാതെ ജീവിതത്തിൽ വേറെ പെണ്ണില്ല ഇപ്പൊ അമ്മയും എന്തിനന്നു ചോദിച്ചു ഇനി ഇപ്പൊ എന്തിനാ പോണേ…

മകൻ്റെ വീട് പണിയുന്നിടത്ത് നിന്ന് മോട്ടോർ പമ്പ് കളവ് പോയി .കട്ടതാരെന്ന് തെളിവൊന്നുമില്ല പതിനായിരം രൂപ വിലയുള്ള വസ്തുവാണ് .പോലീസിലൊരു പരാതി കൊടുത്തു. രണ്ടാംനാൾ സബ് ഇൻസ്പെക്ടർ വിളിച്ചു .,, ഇവിടെ കംപ്ളയിൻ്റ് കൊടുത്തിരുന്നല്ലേ ,, ,, അതെ സാർ ,,…

ഇക്കിളി കൂട്ടുന്ന മന്ദ മാരുതൻ തൊടിയിലെ മരത്തിന്റെ കൊമ്പുകൾ ആടി ഉലയുന്നു ഇല്ലത്തു മുട്ട് സൂചി വീണാൽ കേൾക്കാൻ പാകം എങ്ങും നിശബ്ദത. “വലിയ ഒരു ഭൂകമ്പം കഴിഞ്ഞു തീരാത്ത നഷ്‌ടം സംഭിച്ച പോലെ” തൊടിയിലെ ചാരം കാറ്റിൽ പാറി പറന്നു…

എന്റെ ശരികളിൽ അന്നവർ തെറ്റുകൾ കണ്ടനാൾ മുതൽ എന്നിൽ ഭ്രാന്തിന്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ കണ്ടുതുടങ്ങി. അലട്ടുന്ന നൂറ് നൂറ് പ്രശനങ്ങളോക്കയും ആരതിയുഴിഞ്ഞ് സമാധാനിപ്പിച്ചു.സുഖകരമായ ഒരു ജീവിതം മുന്നിൽ കണ്ടുകൊണ്ട്. പക്ഷെ.. ചിലപ്പഴൊക്കെയുള്ള മനസ്സിന്റെ താളപിഴവുകളെ ശീലങ്ങളുടെ ചട്ടക്കൂട്ടിൽ ഒതുക്കി നിർത്തി വീർപ്പ് മുട്ടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…

നേര്‍ത്ത മൂടല്‍ മഞ്ഞു പാളികള്‍ക്കപ്പറത്തു അകലെ അവ്യക്തമായി ഉയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന ഹിമാലയന്‍ മലനിരകള്‍ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം ഇതുപോലെയൊരു തണുത്ത ഡിസംബര്‍ സന്ധ്യയില്‍ ഏതോ ഒരു കസ്തൂരിമാനിനെ തഴുകി വന്ന കാറ്റില്‍ കുളിച്ചു നിന്ന ഗംഗ പറഞ്ഞത് ഓര്‍മ്മ വന്നു. ”ഒരുപാട് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ്…

പന്ത്രണ്ടുകാരനായ ഞാൻ നട്ടം തിരിഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു. നേരം പര പരാന്ന് വെളുക്കുന്നേയുള്ളു. ഓർമവെച്ചനാൾമുതൽ ഞാൻ നേരം വെളുക്കുന്നതിന്മുമ്പേ എഴുന്നേൽക്കും. അതൊരു ശീലമായിരുന്നു. കാരണമുണ്ട്, എന്നും എന്തെങ്കിലുയൊക്കെ കാരണമുണ്ടായിരിക്കും. ഞാൻ വായിച്ച ചിത്രകഥയിലെ നായകരെല്ലാം സൂര്യൻ വിരിയുന്നതിനുമുമ്പേ എഴുന്നേറ്റ് ആയോധനമുറകളിൽ അഭ്യാസം നടത്തും.…