www.ivayana.com
രചന : മേരികുഞ്ഞു ✍ അന്നൊരിക്കൽഅല്പം മാറിയേകാന്തത്തിൽറെയിൽവേസ്റ്റേഷനിൽഇരിയ്ക്കുന്നു സുകുമാർ അഴീക്കോട്,അമ്പരന്നുപോയ് …ഇതസംഭവ്യമായ കാഴ്ച്ച;സാഗര ഗർജ്ജനങ്ങൾക്കായ് –കാതു കൂർപ്പിച്ചിരിക്കും ജനസഹസ്രത്തിൻ നടുവിലേ –അഴീക്കോട് മാഷിൻ നേർത്തഗംഭീരാകാരം പതിവായ്കാണപ്പെടാറുള്ളൂയാത്രയെങ്ങോട്ടാണു മാഷേ ….എന്നെന്റെ ചോദ്യം കേട്ട്ചിന്താകാശത്തു നിന്നിറങ്ങിവന്ന മാഷ് കൈചൂണ്ടി…ഇതാ ….. ഇന്നിടംവരെ …നിങ്ങളോ ……
രചന : ഷാജി പേടികുളം✍ ഇരവിൻ്റെ കൂട്ടിലെരാപ്പാടി പാടുന്നുരാപ്പൂക്കൾ മിഴിതുറക്കുമ്പോൾഏകാന്ത തീരത്തെശുന്യമാമിരുളിൽപ്രതിധ്വനിപ്പൂയക്ഷഗാനം പോലെരാപ്പാടിപ്പാട്ടിലലിഞ്ഞു രാത്രികരിമുകിൽ കാട്ടിൽവെൺ ചേലയുടുത്തൊരുചേലുള്ള പെണ്ണു നടപ്പൂഅവളുടെ ചെഞ്ചുണ്ടിൽപുഞ്ചിരി വിരിയുമ്പോൾവിരഹത്താൽ രാപ്പാടി പാടീരാവിൻ്റെ നെഞ്ചകം തേങ്ങിഇളങ്കാറ്റു വന്നു മെല്ലെനിശാഗന്ധിതൻ കാതിൽകിന്നാരം ചൊല്ലി മെല്ലെമുത്തമേകുമ്പോൾരാപ്പാടിപ്പാടീ വിരഹത്താൽ തേങ്ങീഇരവിൻ കയങ്ങളതേറ്റുപാടി
രചന : മോഹനൻ താഴത്തേതിൽ അകത്തേത്തറ്റ ✍ കാണുമ്പോളെല്ലാം കരിവള കിലുക്കികാതരമിഴിയാളവൾ മറഞ്ഞു നിന്നുകാണുവാൻ കൊതിയുള്ളിൽ മറച്ചുവെച്ചുഅവൾ കണ്ണൂകൾ കൊണ്ടു കഥപറഞ്ഞു ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരി ഒളിപ്പച്ചുവെച്ചീട്ടുംകവിളിൽ നുണക്കുഴി തെളിഞ്ഞു വന്നുകൈവള തഞ്ചത്തിൽ കിലുക്കി അവളെന്നെമാടിവിളിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ തരിച്ചുനിന്നു ! വിറയാർന്ന പാദങ്ങൾ…
രചന : രാജേഷ് കോടനാട് ✍. പെണ്ണ് പെണ്ണായിത്തീരുന്നത്അവളുടെയെത്രഅവസ്ഥാന്തരങ്ങൾക്കു ശേഷമാണെന്ന്നിങ്ങൾക്കറിയുമോ?ഒരു പെണ്ണ് ജനിക്കുമ്പോൾഎത്ര ചിത്രശലഭങ്ങളാണ്അവൾക്കൊപ്പം പിറക്കുന്നത്എത്ര അരുവികളാണ്പിയാനോ വായിക്കുന്നത്എത്ര സ്വപ്നങ്ങളാണ്അവൾക്കു ചുറ്റും വിരിയുന്നത്എത്ര നക്ഷത്രങ്ങളാണ്അവളുടെ കണ്ണിൽ വീണ് ചിതറുന്നത്എത്രയെത്ര ഗന്ധർവ്വന്മാരാണ്അവളുടെകുഞ്ഞിളം പാദത്തെപാലപ്പൂ മൊട്ടുകളാക്കുന്നത്വളരുന്തോറുംതിരളുന്നവൾതിരളലിൽ വിരണ്ടവൾവൈവാഹികമെന്നമാടമ്പിത്തരത്തിൽപ്യൂപ്പയിലേക്ക്തിരിച്ചു നടക്കുകയാണ്കഴുത്തിൽ ചുറ്റിക്കിടക്കുന്നത്ഒരു പാമ്പാണെന്ന്ബോദ്ധ്യപ്പെടുന്ന ദിവസംഅവൾപെണ്ണായിത്തീരുകയാണ്തൻ്റെ പകലുകൾക്കു…
രചന : ദിവാകരൻ പികെ✍ കാലം നോവുണക്കിയമനസ്സിൽ,ഇത്തിരി നോവ് പടർത്താൻ,തിമിരം മൂടും കണ്ണുംഅടഞ്ഞ,കാതും വരണ്ട നാവു മായ്,വിജന വീഥിയിൽ തനിച്ചിരിപ്പാണ്.മനസ്സിൽ മയിൽ പ്പീലി ചാരുത,ചാർത്തിയ വസന്ത കാലത്തെ,ചിതൽ തിന്നഓർമ്മകളിൽ,ഊന്ന് വടികുത്തി പരതുന്നു.മധുമൊഴി കളാൽ ഹൃദയത്തിൽ,കുളിർ തെന്നലായി തഴുകിയതും,കൂരിരുട്ടിലും കണ്ണിൽ ത്തിളങ്ങിയ,വശ്യ രൂപവുമിന്ന്…
രചന : പൂജ. ഹരി കാട്ടാകാമ്പാൽ✍ വിഷാദത്തിലൂടെ പോകുന്നവർആർദ്രത വറ്റിയ നദികളാണ്…മുമ്പൊഴുകി പോയ ജലകണങ്ങൾ..തുള്ളിതുളുമ്പിയ ഓളങ്ങൾ..മഴയെ പുണർന്നലിഞ്ഞ അതിരുകൾ.,എല്ലാം ഓർമ്മയിലുണ്ടെങ്കിലും…ഉണങ്ങിയടർന്ന ഇല പോലെകൊഴിഞ്ഞു മണ്ണിൽ വീണടിയും..മൂടികെട്ടിയ ആകാശം പോലെഒന്ന് പെയ്യാൻ കൊതിച്ചു നിൽക്കും..ചിരിയൊട്ടിച്ചു വെച്ച ചുണ്ടുകളിൽഒരു കരച്ചിൽ മുട്ടി നിൽക്കുന്നുണ്ടാവും..ഭൂമിയിൽ നടക്കുന്നുണ്ടെന്നാലുംമനസ്സിനെ…
രചന : ബി സുരേഷ്കുറിച്ചിമുട്ടം ✍ ഇരുളിൽ മറച്ചു വിധി തീർത്തോരോമ്മകൾ,മായാതെ നിൽക്കുന്നു കാലത്തിൻ ഭിത്തിയിൽ.ഒരുനോവുപോലൊരുതീരാദുഃഖമായ്,അടയാളമായ് മാറിയോരോർമ്മകൾ! വിതുമ്പുന്ന ഹൃദയത്തിൽ തേങ്ങലായ് എന്നും,ഒടുങ്ങാത്ത വേദന നൽകിയോരാദിനങ്ങൾ.മിഴികളിൽ നിഴലായ് ചുണ്ടിലെ മൗനംപോൽ,വടുക്കളായ് മാറിയോരോരോ അനുഭവങ്ങൾ! ഒഴുകിപ്പോം പുഴപോൽ ജീവിതമെങ്കിലും,കൊഴിഞ്ഞുപോകാത്തൊരാ നോവുകൾ മാത്രം.ഉണങ്ങാത്ത മുറിവുകളായ്,…
രചന : ഡോ. ബിജു കൈപ്പാറേടൻ ✍ പ്രിയേ,ഗുൽമോഹറുകൾഅശോകവനം തീർത്തക്യാമ്പസിൻ കുളിരേറ്റ്വെഞ്ചാമരത്തണലിൽ,മടികളന്യോന്യംതലയിണകളാക്കി മയങ്ങവേ-യന്നു നാം കണ്ട സ്വപ്നങ്ങളിൽപാടിയതൊക്കെയുംനീ മറന്നുവോ..!വർഷങ്ങളെത്രയോകടന്നുപോയ്വർഷമേഘങ്ങളെത്രയോപെയ്തുപോയ്…ഹൃദയതാഴ്-വരയിലെവിടെയോ നിന്ന്ഇന്നുംഗൽഗദമായുയരുന്നു,ഏകാന്തപഥികനെൻപ്രണയസ്പന്ദനം!നോക്കൂ…സന്ധ്യയായ് ദേവീവെള്ളികെട്ടിത്തുടങ്ങി-യെൻ നരച്ച യാമങ്ങൾ ….ഇരവുകൾ ഉറക്കമില്ലാത്തപകലുകളായ് മാറവേനിന്റെ ഓർമ്മകളിലിന്നുമെൻകരൾ നൊന്തു വിങ്ങുന്നു.ആർക്കുവേണ്ടിപാടണം ഞാൻ,പറയു നീ ദേവതേ,ആരെയോർത്തുമൂളണം ഞാൻ…!ഇത്രനാൾ കാത്തുവെച്ചമൺവീണനിന്നെയൊടുവിലൊന്നുകാണായ്‌കിലൊരുവേളതാഴെവീണുടയുമോ ദേവികേ…
രചന : ഒ.കെ. ശൈലജ ടീച്ചർ✍ എന്നരികിൽ വന്നെങ്കിലെന്നു നീആശിക്കും നേരത്ത്അനുരാഗലോലയായ് ഞാനെത്തിടുന്നുഹൃദയത്തിൻ തന്ത്രിയിൽസ്നേഹം പൊഴിയുന്ന സ്വരരാഗസുധയായി മാറിടുന്നുനോവുകളേറേനിറഞ്ഞ നിൻ വീഥിയിൽസ്നേഹത്തിൻ തിരിനാളമായി പ്രകാശിച്ചു ഞാൻകനിവിൻ തുഷാരമായി പെയ്തിറങ്ങിആശ്വാസകിരണമായി വാരിപ്പുണർന്നുപുണ്യമേ നീയെൻജീവനായിവർണ്ണങ്ങൾ വറ്റിവരണ്ടയെൻഹൃത്തിനെ സപ്ത വർണ്ണങ്ങളാൽനീ അലങ്കരിച്ചുകാറും കോളും നിറഞ്ഞനിൻ വഴിയിൽകുളിർകാറ്റായി…
രചന : സഫി അലി താഹ ✍ പർവ്വതങ്ങൾ നടന്നുകയറുകയുംപുതുകാഴ്ചകൾതേടുകയുംചെയ്യുന്നൊരാളായിരുന്നു,മനുഷ്യരേക്കാൾ പുസ്തകങ്ങളെയുംമരങ്ങളെയും,പൂക്കളെയും,പ്രകൃതിയെ തന്നെയുംഅയാൾ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു,നിലാവിനോടും കടലിനോടുംസംസാരിച്ചിരുന്നു…..അവർക്ക് മാത്രം മനസിലാകുന്നലിപികളിൽ അവരത്അടയാളമാക്കിയിരുന്നു…..മനുഷ്യരിൽ ചിലർഅയാളിലെന്തോ സന്തോഷംകണ്ടെത്തുകയുംസ്നേഹിക്കുകയും ചെയ്തു,ഏകാന്തതയിൽജീവിക്കാൻ ഒരുപാട് കാരണംഉണ്ടായിരുന്നൊരാൾക്ക്‘മനുഷ്യർ’ സ്നേഹിച്ചുതുടങ്ങിയപ്പോൾജീവിക്കാതിരിക്കാൻഅനവധി കാരണങ്ങളായി.നന്ദി.ജീവിക്കാൻ കാരണങ്ങൾനൽകുന്ന മനുഷ്യർ ഭാഗ്യമാണ്…..മരണച്ചുഴികളിലേക്ക് കൈപിടിക്കാത്തമനുഷ്യൻ അനുഗ്രഹമാണ്…..നിന്നിലേക്കുള്ള ഓരോ നോട്ടവുംപിന്നെയുമെന്നിൽജീവന്റെ പച്ചപ്പ്…