www.ivayana.com
താഹാ ജമാൽ* തേങ്ങായിടാൻ വന്ന രഘുവിനോട്തെങ്ങു ചെത്താൻ വന്ന സുകുവിനോട്കുരുമുളക് പറിയ്ക്കാൻ ഏണിയുമായിപ്പോകുന്ന ബാബുവിനോട്ഒരു തളപ്പു കിട്ടുമോ?ചോദ്യം ചിന്തിതംപക്ഷേ? ഇക്കാലത്ത് ‘തളപ്പ് ‘ വ്യവഹാര ഭാഷയിൽ നിന്നും മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾഎന്താണ് തളപ്പ്?ആപ്പുകൾ മാത്രം കേട്ടു ശീലിച്ചവർക്ക് എന്ത് തളപ്പ്?ഉയരങ്ങളിലെത്താൻപാടുപെടുന്നവർതളപ്പിനോളം ഉയരം പ്രതീക്ഷിച്ച്നടവഴിയിൽ കുശലം…
രചന :- ജോയ് പാലക്കമൂല* കുരുത്തം കെട്ടവന്റെജാതകമായതുകൊണ്ടാവാംപൂജയിൽ മന്ത്രാക്ഷരങ്ങൾതലതിരിഞ്ഞ് നടന്നു.ഭൂതഗണങ്ങൾ കളത്തിനപ്പുറംദിശയറിയാതെ ഉഴലുന്നു.നിശബ്ദമായ് കാതോർത്തമിഴികളിൽ ജിജ്ഞാസബുധനിൽ നിന്ന്ചൊവ്വ വഴിവ്യാഴത്തിലേയ്ക്കുള്ള സഞ്ചാരംശനിയിൽ ചുറ്റി തിരിയുന്നത്രേകണിയാൻ ഗണിച്ചിത്കണിശമാണന്ന് അമ്മപിഴച്ച കാലത്തിനുംപിശകിയിരിക്കാമെന്ന് അച്ഛൻഇടക്ക് ഇടവഴികളിൽകണ്ടൻ പൂച്ചകൾവിലങ്ങായ് ചാടുന്നതുംനിമിത്തമെന്ന് ഞാൻപൂജാദ്രവ്യങ്ങളിലുംമായമുണ്ടന്നൊരു ശങ്കതന്ത്രിശിരസ്സിൽസന്ദേഹം ഒഴിയുന്നില്ല.കൂടെ നടന്ന കൂട്ടുകാർ മാത്രംമറിച്ചൊന്ന്…
സുബി വാസു* ഓരോ വാർത്തകളും മനസാക്ഷിയെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ടാണ് പത്രത്താളുകളിൽ നിറയുന്നത്. സ്ത്രീകൾ എത്രയൊക്കെ പുരോഗമനവും പെൺ വാദങ്ങൾ നടന്നാലും പെണ്ണ് എന്നും പെണ്ണാണ് ഓരോ സംഭവങ്ങളും അതാണ് വിളിച്ചുപറയുന്നത്. അവൾ കരയാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവർ അല്ലെങ്കിൽ അനുഭവിക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവരാണ് എന്ന തോന്നലിലാണ്…
കവിത : ഷാജു. കെ. കടമേരി* ബസ്സിറങ്ങികോളേജിലേക്കുള്ളനടത്തത്തിനിടെമോനേയെന്നൊരു വിളിപിന്നിലൂടെ ഓടിക്കിതച്ചെത്തി.ഫുട്പാത്തിൽ അങ്ങിങ്ങായ്ചിതറിവീണ മഴത്തുള്ളികളിൽമേഘക്കാറ് കീറിമുറിച്ച്വെയിൽനാളങ്ങൾചിത്രം വരയ്ക്കാൻതുടങ്ങിയിരുന്നു.മാസ്ക്ക് ധരിച്ച മുഖത്തെതിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകൾഎന്റെയടുത്തേക്ക്നടന്നടുത്തു.വറുതിയുടെ ചുണ്ടിൽകവിത പൂത്തിറങ്ങുന്നവെയിൽഞരമ്പുകളിൽകണ്ണീരടർന്ന പഠനകാലത്തിന്റെകനൽവഴികളിൽ കൈകാലിട്ടടിച്ചനിഴൽചിത്രങ്ങളിലേക്കിറങ്ങികൈപിടിച്ചുയർത്തിആകാശത്തോളം സ്നേഹംഅളന്നുതന്ന എന്റെ ടീച്ചറമ്മ.വിശേഷങ്ങൾക്ക് ചിറക് മുളച്ചുഞങ്ങൾക്കിടയിൽ വാക്കുകൾകെട്ടിപ്പിടിച്ച് സന്തോഷക്കണ്ണീർവാർത്തു.“പഠിപ്പിക്ക്യാണ് “ന്നെന്റെമറുപടിയിൽ ടീച്ചറുടെ കണ്ണുകളിൽആയിരം സൂര്യനാമ്പുകൾഓളം…
സുബി വാസു* തുടരുകയാണീ യാത്രയനസ്യൂതംതാണ്ടുവാനുണ്ട് കാതങ്ങളിനിയുംതുടരുമീ യാത്രയിൽ സഹയാത്രികരായ്വഴിയമ്പലങ്ങളിൽ കണ്ടുമുട്ടിപിരിഞ്ഞിടുന്നു.ഞാനെന്റെ വഴിയിലെ കാഴ്ചകൾകണ്ണിൽ നിറച്ചു മുന്നോട്ടു നടന്നുഭാണ്ഡങ്ങൾ നിറക്കുവാൻഉദരാഗ്നി ശമിപ്പിക്കാൻ ഓടുന്നജീവിതങ്ങൾമഴയെ വെയിലാക്കി മണ്ണിനെ പൊന്നാക്കുന്നുവെയിലിനെ കുടയാക്കി ജീവിതം തുന്നുന്നു ചിലർനീളുമീ യാത്രയിൽ ജന്മങ്ങളനവധിനിരവധി വേഷങ്ങൾ കെട്ടി കോലങ്ങൾ തുള്ളുന്നു.ജീവിത ശാലയിൽ…
ബീഗം * ആത്മഹത്യയല്ലെന്ന് തീർച്ചപോസ്റ്റുമാർട്ടം റിപ്പോർട്ടിൽകൊലപാതകംതെളിവെടുത്തപ്പോൾഎണ്ണിയാൽ തീരാത്ത ഘാതകർ……പിന്നിലേക്ക് ഊളിയിട്ടപ്പോളാണറിഞ്ഞത് ആത്മഹത്യയുടെ ഉടുപ്പ്പലതവണ അണിഞ്ഞിരുന്നെന്നുംഎത്ര വേദനയോടായിരിക്കാംസ്വയം ഹത്യക്ക് ശ്രമിച്ചത്………അവളുടെ പ്രണയ രസമൂറ്റിക്കുടിക്കാൻ നിദ്രയെ തള്ളിമാറ്റിയ രാവുകൾപകലിലും സൗന്ദര്യത്തെ –യുറ്റു നോക്കി മാറോട്ചേർത്തുറക്കിയിരുന്നു……എത്ര വേഗത്തിലാണവൾക്ക്ഭ്രഷ്ട് കല്പിച്ചത് …….തീണ്ടലായ് മാറ്റി നിർത്തിയത്പുത്തൻ സൗഹൃദങ്ങളുടെ കടന്നുകയറ്റത്തിൽ…
സമീർ വല്ലപ്പുഴ* അല്പനേരമൊന്ന് അന്തിച്ചിരുന്നാൽ ചിന്തിച്ചിരുന്നാൽകല്പിച്ചുകൂട്ടിയാൽ എന്തും പൊലിപ്പിച്ചെഴുതാം.ഓർമകൾ…ഓർമകൾ…ഓർമകൾക്കുണ്ടോ പഞ്ഞം..!വായനയ്ക്ക് സുഖം കിട്ടാൻ പാകത്തിൽഓർമകളെ കൂട്ടിയിണക്കാൻ കഴിയാഞ്ഞിട്ടല്ല.അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല. വേണ്ടാഞ്ഞിട്ടാണ്.ഒറ്റവരിയിൽ ഒതുങ്ങുന്ന പ്രണയം.രണ്ടുവരിയിലധികം പോവാതെ കാമം.മൂന്നുവരികളിൽ കവിയാത്ത വിരഹം.നാലുവരികളിൽ നാലുവിധം തോന്നിക്കുന്ന അവിഹിതം…അഞ്ചുവരികളിൽ..മരണം.!ആറ് വരികളിൽ ഒതുങ്ങാത്ത സൗഹൃദം,ഏഴുവരികളിൽ ചതി..എട്ടിൽ നീതി…പത്തിൽ പതി…ഒൻപതില്ല !ആ…
കവിത : മംഗളാനന്ദൻ* ആസന്നമൃത്യുവായ്, ഓർമ്മകളിൽ തട്ടിവീണുകിടക്കുന്നു യാത്രികനാം കവി.ആരിവനെന്നു തിരക്കവേ കേൾക്കുന്നുആരുമല്ലാതായ പോരാളിയാണിവൻ.മൃത്യു വന്നെത്തി കരങ്ങളെ താങ്ങുവാൻ,ഒത്തിരി നേർത്തൊരു ശ്വാസം നിലക്കവേ.വിസ്മയം പോലെ പരേതന്റെ മേനിയിൽവിസ്മൃതി പുത്തൻ ശവക്കച്ചയായിപോൽ.ചീന്തിയെടുത്തിവൻ ജീവിതത്തിൽ നിന്നുചോരപൊടിക്കും കവിതതന്നേടുകൾ.നേരിന്റെ ഗീതികൾ പാടിനടന്നൊരുപേരറിയാത്ത കവിയായിരുന്നയാൾ.കണ്ടു പരിചയമുണ്ടായിരുന്നവർമിണ്ടാതെ കാണാത്തപോലെ…
ആനന്ദ് അമരത്വ* വരികരികെ വാക്കേ അക്ഷരക്കൂട്ടമേവരുക നിരയായി വരികളായ് തഴുകൂപൂക്കളായ് വേണ്ടെനിക്കക്ഷരങ്ങൾവാക്ക് തീതുപ്പണം മാല കെട്ടീട്ടെന്ത്! വഴി തെറ്റി ഒഴുകുന്ന പുഴയൊഴുക്കാവണംവരികളായ് പെയ്തവ ഹൃദയമുണർത്തണംഅഴകായി വിരിയുന്ന പൂന്തോട്ടമാവേണ്ടഅരികു ചേർന്നൂറുന്ന ഉറവയായ് മാറണം. പ്രണയ പ്രപഞ്ചത്തിൻ വർണ്ണനകൾ വേണ്ടപ്രണയാർദ്രമായൊരു മൊഴി പോലുമരുതേവരിയിൽ കനൽ…
രാജ് രാജ്* മറവി ഒരുതരത്തിൽസ്വയം നിരാസമാണ്.ഓർമ്മകളുടെ ശവ കല്ലറകൾക്കുള്ളിൽജീവഛവമായി ഓർമ്മകൾക്കും അനുഭവങ്ങൾക്കു മിടയിൽ മരവിച്ചു കിടക്കുന്നു മറവി.ചിലപ്പോഴൊക്കെമറവി ഒരു ആശ്വാസമാണ്…ചുട്ടുപൊള്ളുന്നഅനുഭവങ്ങളുടെആത്മനൊമ്പരങ്ങളിൽ നിന്നും ഒരു ഒളിച്ചോട്ടമാണത്….ജീവിതത്തിന്റെ പിൻവഴികളിൽതളിർത്തും പൂത്തുംനിന്റെ നിന്നിരുന്ന അനുഭവങ്ങളുടെആത്മനിർവൃതി കളുടെ നിരാസമാണ്പലപ്പോഴും മറവി.ഋതുഭേദങ്ങളുടെകൊഴിഞ്ഞു വീണതൂവൽ ചിറകുകൾ പോലെ അടർന്ന് വീണ…