ഞാൻ അയ്യപ്പൻ
എന്നെ അറിഞ്ഞവരേഅറിയാത്തവരേപതം പറയുന്നവരേപറയാത്തവരേ…ഞാനെന്നെയറിഞ്ഞതിൽകൂടുതൽ, നിങ്ങളെന്നെഅറിഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്നു…പക്ഷേ … അറിഞ്ഞതിൽ,കൂടുതലറിയാതെ പോയി…രതിയും പ്രണയവും കാമവുംനിറഞ്ഞയെൻ്റെ തൂലികയ്ക്ക്വാറ്റുചാരായം മണക്കുന്നപ്രണയഭാവങ്ങൾ രചിച്ചവരേ…എല്ലാം നഷ്ടബോധത്തിൻ്റെപാതാള ഗർത്തങ്ങളായിരുന്നു …പൂക്കളുടെ നറുമണവുംസ്ത്രീ വർണ്ണനയുമില്ലാതിരുന്നത്, അതിലേറെയുംഅടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടവൻ്റെഹൃദയത്തുടിപ്പുകളായിരുന്നു…തെരുവിന്നു തിന്നാൻ കവിത വിതറുമ്പോൾ ,ഞാൻ സൂക്ഷിച്ച ആലിലയുടെഞരമ്പുകളിൽ എൻ്റെ പ്രണയത്തിൻ്റെസ്വർഗ്ഗത്തുരുത്തുകളായിരുന്നു….താലി കെട്ടുമ്പോൾ അറ്റുപോകുന്നപ്രണയത്തെ സൂക്ഷിക്കാൻ,പരാചയപ്പെട്ടവൻ്റെ കൈ…
