രചന : ശ്രീകുമാർ ആമ്പല്ലൂർ ✍
അമ്മേ….
നിൻ ഉദരത്തിലുണർന്ന
പൈതലാം എനിക്കു നീ…
ഈ മണ്ണിലെന്തിനു പിറവി തന്നൂ…
ഒരിറ്റു നനവിനായ്
ദാഹിച്ചെന്നധരം
നിൻമാറു പരതവേ….
അമ്മേ….
ചെന്നിനായകംപുരട്ടി
നീയെന്നെയകറ്റിയോ?
നാളേക്കു കണിയാകേണ്ട
തൈകൊന്നക്കു
നീർതേവാതുണക്കും പോൽ..
പൊട്ടിച്ചിരിക്കാനനുവദിക്കാതെ
എൻ്റെ കരിവളകളെന്തിനു നീ..
പൊതിഞ്ഞു വച്ചൂ…
എന്നന്നേക്കുമായ്
ഉറക്കുവാനാനെങ്കിൽ
എൻ പാദമളവിലെന്തിനു നീ….
കൊലുസുതീർത്തു വച്ചൂ.