www.ivayana.com
പല്ലില്ലാത്ത മോണ കാട്ടിഗാന്ധിജി ചിരിക്കുന്നുവിരിമാറുനോക്കി പ്രാണനൂറ്റിഗോഡ്സേമാർ ചിരിക്കുന്നുഒരൊറ്റയിന്ത്യയെന്നസ്വപ്നം കണ്ടുണർന്നവൻഇന്ത്യ രണ്ടായെന്നു കണ്ട്മനം പൊട്ടിക്കരഞ്ഞവൻവാക്കു പോലെ ജീവിതംവരച്ചു കാട്ടിത്തന്നവൻനാടിനെ പ്രാണനായ്നെഞ്ചോടു ചേർത്തു വച്ചവൻവീണ്ടുമൊരു ഗാന്ധിതൻപിറവി കാണുവാനിനിഭാരതാംബയ്ക്കെന്നോർത്തുപ്രതീക്ഷയോടെ കാത്തിടാം..
ഇരുട്ട് മാറുന്നതിനുമുന്നേഎന്നുമെഴുന്നേൽക്കുമമ്മഇരുട്ടിനെ തൂത്തുവാരിക്കൊണ്ടിടും –കുണ്ടിടവഴിയിൽമുറ്റത്ത് ചാണകംതളിച്ച്പടിഞ്ഞാറ്റയിൽ വിളക്ക് വെയ്ക്കും ഇങ്ങനെ ഒരു ദിവസം തുടങ്ങിയാൽവടക്കു പുറത്തെ വാതിലടച്ച്ഓരോ സാധനവും നുള്ളിപ്പെറുക്കി –യെടുത്ത് വെച്ച്എല്ലാം ശരിയെന്നുറപ്പുവരുത്തിഅരികുപറ്റി തലചായ്ക്കുന്നതുവരെനെഞ്ചിലേറ്റിയിരിക്കും വീടിനെ അമ്മയുടെ ഒരു കണ്ണ് കാലിലുംമറുകണ്ണ് കൈയ്യിലുമാണ്വീടിൻ്റെ മുക്കിലും, മൂലയിലുംഅമ്മയെത്താത്ത ഒരു ദിനമില്ല ആ…
ഞങ്ങളുടെ പുതിയ പ്രൊജക്റ്റ്‌ ആയ ‘ നൂറ ‘എന്ന ചെറു സിനിമയിലേക്ക് പുതുമുഖ നായികയെ ക്ഷണിക്കുന്നു… പ്രായ പരിധി 18 to 22പാലക്കാട്‌ ഉള്ളവർക്കു മുൻഗണന. ഫിലിം ആര്ടിസ്റ്റ്കളോട് കൂടി അഭിനയിക്കേണ്ടതിനാലും നായിക പ്രധാന്യം ഉള്ള സിനിമ ആയതിനാലും സൗന്ദര്യവും ഉയരവും…
ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങൾക്കുള്ളിലേറിശരിതെറ്റുകൾക്ക് നിറം മങ്ങിതെറ്റേത് ശരിയേതെന്നറിയാതെഎല്ലാത്തിനേം സ്വാർത്ഥത വിഴുങ്ങിപ്രതികരണത്തിനുമേറെ മാറ്റം വന്നുരീതികളും സംഭാക്ഷണങ്ങളും മാറിനാൽക്കാലികളായ് മാറിയേവരുംപരാക്രമം സ്വഭാവ മഹിമയായ് മാറിപക്ഷം പിടിച്ച് നാടിന്റെ കക്ഷം കീറി തുടങ്ങിലക്ഷണമൊക്കെ കെട്ടു തുടങ്ങിഏവരും സ്വയം മിടുക്കരെന്നോതിശരിയവർ മാത്രമെന്ന് വിളമ്പി തുടങ്ങി..
കിനാവുപോലെ പ്രാണനിൽപിണഞ്ഞ പ്രിയമോർമകൾമറഞ്ഞുപോയി കടുത്ത വേനലിൽതനിച്ചാക്കിയെന്നെ നിർദ്ദയംനിലാവുപോലെ പുഞ്ചിരിച്ചുപ്രിയദമായ വാക്കുകൾ മൊഴിഞ്ഞവർവേനലിൻ വറുതിയിലോർമളിൽതീകോരിയിട്ടു പറന്നകന്നു മൂകമായ്മാനസത്തിൽ വിങ്ങലേകിമഴവില്ലുപോലെ മാഞ്ഞു പോയിമനതാരിലെന്നും വിളങ്ങി നിൽക്കും സ്നേഹമേപ്രിയദമാകുമോർമകൾ.
വെറുക്കപ്പെട്ട ജന്മമെന്ന് പഴിപറയുമ്പോഴുംവെറുക്കപ്പെടാതിരിക്കാൻചെയ്തുപോയ ഓരോ അപരാധവുംപേക്കിനാവും കണ്ട് സ്‌തംഭിച്ചു നിൽക്കവേഉറഞ്ഞു തുള്ളുന്നവൻവെളിച്ചപ്പാടെന്നപോൽവാൾമുനയിൽ തൂങ്ങിയാടുന്ന രക്തത്തുള്ളിക്കണക്കേആടിയുലയുന്നെൻ ജീവിതംപോയ്മറഞ്ഞ വസന്തവും ഗ്രീഷ്മവുംപെയ്യാതെപെയ്യുന്നു മനതാരിലെങ്ങുംവസന്തത്തിൻ പൂക്കൾതേടിഞാനലയുന്നു വൃന്ദാവനത്തിലും.ഓരോ പുഷ്പവാടിയിലുംവിടർന്നുനില്ക്കുന്ന ശവംനാറിപ്പൂക്കളേപ്പോൽബലിയടങ്ങുന്നെൻ ജീവിതംസ്നേഹത്തിൻ ബലിക്കല്ലിൽ. (സ്വപ്ന അനിൽ )
മരണമെത്തും വഴികളിലൂടെനിത്യവും നമ്മൾ സഞ്ചരിച്ചീടുന്നുതിരിച്ചറിഞ്ഞിടാതെയേവരുംവെല്ലുവിളികൾ നടത്തീടുന്നുക്ഷണനേരം മതിയൊടുങ്ങീടുവാൻകക്ഷണങ്ങളായ് ചിന്നിചിതറീടുവാൻവാരിക്കൂട്ടി കൊട്ടയിലാക്കീടുവാൻആറടി മണ്ണിന് ഇരയാകുവാൻആയുസ്സിൻ ദൂരമറിഞ്ഞിടാതെവേഷങ്ങൾ നമ്മളെത്ര അണിയുന്നുമതിവരാതെ കൊതി തീരാതെസകലതും വെട്ടിപ്പിടിച്ചീടുന്നു..
കന്നിമേഘം കനിഞ്ഞെങ്ങുംവെണ്മയൂഖങ്ങള്‍ തീര്‍ത്തനാള്‍വന്നു പോവുന്ന കാര്‍മേഘ-ക്കാളിമയ്ക്കുമൊടുക്കമായ്പശ്ചിമാകാശ സൂര്യന്‍ ഹാ !സ്വച്ഛമായ് നോക്കി നില്‍ക്കയായ്വൃക്ഷപക്ഷിനികുഞ്ജങ്ങള്‍സൂക്ഷ്മഭാവമിയന്നുവോ?ദ്യോവിലായാസമായ് വീശുംവായുവും സ്വസ്ഥമായിതാസര്‍വ്വലോകചരങ്ങൾക്കുംനിര്‍വ്വൃതീഭവമാര്‍ന്നിതോ?എട്ടോളം മാസമായ് ദേഹംവിട്ടിടാത്ത വിഷജ്വരംതീര്‍ത്ത വേദനയെല്ലാമേമുക്തമായ് ഗുരു ശാന്തനായ്ആമുഖത്തു പ്രശാന്തതാസീമകണ്ടതുപോല്‍ സ്ഥിരംഭാവ തേജോജ്വലം ജ്വാലസാവധാനമുയര്‍ന്നിതാനിര്‍ന്നിമേഷം ചുറ്റുപാടുംനിന്നു ശിഷ്യര്‍ വിതുമ്പിയോഅന്തരീക്ഷത്തിലാര്‍ദ്രമായ്തെന്നിനീങ്ങുന്നു വീചികള്‍” ദൈവമേ കാത്തുകൊള്‍കങ്ങുകൈവിടാതിങ്ങു ഞങ്ങളെനാവികന്‍ നീ…
നേരറിയാതുള്ള നേരിന്റെ നേരിനെനേരായിക്കണ്ടു ഞാൻ നേർവഴിയായ് ……!നേരമില്ലാത്ത നേരത്തു ഞാ നെത്തിനേരുന്നു നേരിനെ നേരാക്കുവാൻ!മോഹമില്ലാതെഞാൻമോഹി ച്ചതൊക്കെയുംമോഹനകാന്തിയായ്‌ മോഹിതമായ്‌…….!മോഹിച്ചതിനായിമോദമോടെന്നുമെൻ മോഹമായ്‌ വന്നെന്റെ മോഹങ്ങളിൽ…..!ചിന്തയിലെന്നുമേചിന്തിക്കാ തെന്നും ഞാൻചിന്താമഗ്നയായ്‌ ചമഞ്ഞു നിന്നു!ചിന്തകൾ ചാലിച്ച സന്ധ്യകൾ ഞാനെന്റെ ചിന്തയിൽ വീണ്ടും ഓർത്തെടുത്തു വച്ചു…….!കാരണമില്ലാതെ.കാര്യത്തിലെന്നുമേകാരണമാക്കികരഞ്ഞിരുന്നു !കണ്ടതിലൊന്നും മനസ്സു തുറക്കാതെകാഴ്‌ചകൾ…
പിറന്നകാലത്തിലേ തമ്പുരാൻ ചൊല്ലിപതിനേഴാം വയസ്സിലേ തലയിൽവെളുപ്പുമായ് ഊരുചുറ്റുക നീ….പതിനേഴാം വയസ്സിലെത്തിയ ഞാൻഇടയ്ക്കിടെ നിറം മാറിയതലയുമായ് ഏറെ ദിനങ്ങൾ സഞ്ചരിച്ചു….കാലത്തിൻമാറ്റത്തിൻപിറ്റേന്നുകണ്ടുമുട്ടിയവരെല്ലാം ചൊല്ലിപാതിവഴിയേയും ഉപേക്ഷിച്ചുപോയോനിൻയുവത്വം.മഞ്ഞളിച്ചൊരു ചിരിയും ചിരിച്ചു ഞാൻചൊല്ലി,കഴിഞ്ഞരാത്രിയിൽ തമ്പുരാൻ വന്നെന്നോടുചോദിച്ചു ;വെളുപ്പുവീണമുടിയോ വേണ്ടൂതലനിറയെ ചിന്തയോ… !ഒന്നുമേയാലോചിക്കാതെ ഞാൻ ചൊന്നു,ഒന്നുമില്ലാത്ത തലയേക്കാൾ മെച്ചം,വെളുപ്പുകയറിയ തലതന്നെ….ഒന്നുമന്ദമായ്…