രചന : അനിൽ മാത്യു ✍
ആത്മാവിന്റെ അവസാന താമസസ്ഥലം
ഇവിടെ, മൌനത്തിന്റെ ഏറ്റവും
കനലുള്ള മറുവശത്ത്,
ഒരു വീടാണുണ്ടായിരുന്നത്.
ചില്ലിൽ പതിയുന്ന പാടുകൾ.
കൈവിരലുകൾ
കവിള് തിരഞ്ഞ ഓർമ്മകൾ.
പക്ഷേ ഇന്ന്,
അവിടെയൊരു
ശവകുടീരമായിരിക്കുന്നു.
ജീവിതത്തിന്റെ ഓരോ
അസംബന്ധ വാക്യവും
ചതഞ്ഞു കിടക്കുന്ന
ഭാഷാനഷ്ട മുറി.
ചില്ലുകൾക്കപ്പുറം നിന്ന്
നോക്കുന്ന ഒരു മരിച്ചവന്റെ
കണ്ണുകൾ പോലെ,
ഒരു കട്ടിലിന്റെ നടുവിൽ
ഉറങ്ങാൻ
തയ്യാറാക്കപ്പെട്ട കാഴ്ചകളിൽ…
അവനിനി കണ്ണുകൾ
തുറക്കില്ല,
പക്ഷേ കടന്നുപോകുന്ന
ഓരോരുത്തന്റെയും
മനസിൽ ചോരയുടെ
ചുരുളായി അകപ്പെടും.
ഇവിടുത്തെ നിലം
ശ്വാസം ചേർക്കുന്നവരുടെ
കാൽത്തടി താങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
പക്ഷേ, ഇനി ഇവിടെ കേൾക്കുക
മുഴുവൻ വിടവാങ്ങലുകളുടെ
ഭ്രമരഗീതം മാത്രം.
ഇതെല്ലാം വേദനയുടെ
ചരിത്രഭാഗങ്ങളാണ്.
മരണവീട് ഒരു കറുത്ത ഗ്രന്ഥശാല.
അവിടെ ഷെൽഫുകളിലുണ്ട്
മറവിയിലായ കത്തുകൾ.
നിങ്ങളുടെ പേരിൽ
ഒരിക്കലും തുറക്കപ്പെടാത്തവ.
മരണം എന്നത് ഇല്ലാതാകലല്ല.
അതൊരു സന്ധ്യയാണ്.
ജീവിതത്തിന്റെ,
കാത്തിരിപ്പിന്റെ അന്ത്യം.
ഇവിടെയുണ്ടാകുന്നത്
ഒരു ദേഹമല്ല,
ഒരു സ്വപ്‌നമാണ്
അന്ത്യത്തിൽ ചിതറുന്നത്.
