രചന : ജോര്‍ജ് കക്കാട്ട്✍
വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് വേനൽക്കാല കാറ്റിൽ
അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ അവൻ പ്രണയത്തിലായി,
കടലിലെ തിരമാലകൾ അവനിൽ ഒരു ഗാനം ആലപിച്ചു.
അഭിനിവേശത്തിന്റെ വയലിൻ ഉപയോഗിച്ച്
അവൾ അവന്റെ ഹൃദയം കവർന്നെടുത്തു,
അവൻ കടൽത്തീരത്ത് ഇരുന്നു,
അവന്റെ ആഗ്രഹം അനുഭവിച്ചു,
അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പിനെ
അവന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പുമായി ബന്ധിപ്പിക്കാൻ,
കണ്ണുകളിൽ സ്വപ്നങ്ങളുടെ തോണിയുമായി,
അവളെ കണ്ടെത്താൻ അവൻ ആഗ്രഹിച്ചു.
അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ അവൻ തന്റെ നാട്ടിലെ
ആൺകുട്ടിയാണെന്ന് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോൾ,
അവളുടെ പ്രണയം ഒരിക്കലും പോയിട്ടില്ല
എന്ന് അവൾ ആ സമയം ഓർത്തു.
നക്ഷത്രനിബിഡമായ ഒരു രാത്രിയിൽ
പ്രണയത്തിന്റെ പ്രതീകമായി അവൻ
അവൾക്കായി ഹൃദയസ്പർശിയായ ഈണമെഴുതി,
വയലിനിന്റെ മാന്ത്രികതയിലൂടെയും
അവളുടെ മധുരമായ ശബ്ദത്തിലൂടെയും
അവൻ അവളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
