വൃശ്ചികമാസം പുലര്‍ന്നുഞാന്‍ കണ്ടതും
വൃക്ഷത്തലപ്പിലെന്‍പൊന്‍ വിളക്ക്..
പൂത്തതാമാകാശപ്പൂമരക്കൊമ്പിലായ്..
കണ്ടെന്റെ മാനസ മണ്‍ വിളക്ക്…
ചുറ്റുംനിറഞ്ഞെന്റെ മുറ്റംനിറഞ്ഞെത്തി
കാര്‍ത്തികദീപമായ് നില വിളക്ക്…
മുറ്റം പടിഞ്ഞിരുന്നാലോലമാടിയ
ചെത്തിപ്പടര്‍പ്പിലെന്‍ കല്‍വിളക്ക്…
കാണാതെകണ്ടുഞാന്‍നിന്‍ കവിളത്തൊരു
മാദകപ്പൂമൊട്ടിന്‍ മണിവിളക്ക് …
ആരാരോവച്ചതാമ്പോലുള്ളപഞ്ചമി
പ്പെണ്ണിന്റെകവിളിലെക്കളിവിളക്ക്..
ചുറ്റുംനിറവിന്റെപൂങ്കാവനംതന്നില്‍
തെളിയിച്ചെടുത്തതാംനിറവിളക്ക്…
അണയാത്തദീപങ്ങളാക്കിപ്പിന്നെയെന്‍
മനമാക്കി,ആത്മദീപമാക്കീ.
(പട്ടം ശ്രീദേവിനായർ)