രചന : സെറ എലിസബത്ത് ✍.
ഒരു ബന്ധം നിലനിർത്തുവാൻ എന്തുമാകട്ടെ സഹിക്കാം… എന്തും താങ്ങാം… എന്തും വഴങ്ങാം… എന്ന രീതിയിൽ ജീവിക്കുന്നത്, സ്നേഹമെന്ന് തോന്നാമെങ്കിലും യാഥാർത്ഥ്യത്തിൽ അത് സ്വയം നഷ്ടപ്പെടുത്താനുള്ള ഏറ്റവും എളുപ്പവഴിയാണ്. സ്നേഹത്തിന് വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യാം, എത്രയും വിട്ടുവീഴ്ചകൾ സഹിക്കാം എന്ന ധാരണ പലപ്പോഴും ‘വലിയ മനസ്സ്’ എന്നപോലെ തോന്നിച്ചാലും,
യാഥാർത്ഥ്യത്തിൽ അത് വ്യക്തിയെ ഏറ്റവും വേഗത്തിൽ സ്വയം ഒഴിവാക്കി കളയുന്ന ഒരവസ്ഥയിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.
ഒരു ബന്ധം നിലനിറുത്തുവാൻ
ഒരാൾ മാത്രം ശ്രമിക്കുമ്പോൾ
ബന്ധം ശക്തമാകില്ല—
പകരം ആ മനുഷ്യന്റെ വികാരങ്ങളും
മൂല്യവും, ആത്മവിശ്വാസവും ക്രമേണ ചുരുങ്ങിത്തുടങ്ങും.
അത് ആദ്യം തോന്നുന്നത് ചെറിയൊരു സംശയമായി…
പിന്നീട് ഒരു നിശ്ശബ്ദ വേദനയായി…
അവസാനം ഒരു “ഞാൻ ആരാണ്?” എന്ന ചോദ്യം പോലെ.
ഒരു ബന്ധം ശരിയായി നിലനിർത്തുന്നത്
ഒരാൾ മാത്രം ചെയ്യുന്ന കഠിനശ്രമത്തിലല്ല—
രണ്ടുപേരുടെയും തുല്യമായ പങ്കാളിത്തത്തിലാണ്.
സ്നേഹത്തിന് ത്യാഗം വേണ്ടതാണെങ്കിലും,
അത് സ്വയം നഷ്ടപ്പെടുത്തൽ ആവരുത്.
അതുപോലെ തന്നെ,
സ്നേഹത്തിനായി ഏതറ്റംവരെയും പോകുന്ന ആളാകുന്നത് സമർപ്പണമല്ല,
പലപ്പോഴും മറ്റൊരാളുടെ ആവശ്യങ്ങൾക്ക്
പൂർണ്ണമായി വഴിമാറി നിൽക്കാൻ സ്വയം ശീലപ്പെടുത്തുകയാണ് . ആത്മാർത്ഥതയും അടിമത്തവും തമ്മിൽ സുതാര്യമായ ഒരു രേഖയുണ്ട്. അത് മങ്ങിയാൽ ആദ്യം ചുരുങ്ങുന്നത് നിങ്ങളുടെ വിശ്വാസമാണ്,
അടുത്തത് നിങ്ങളുടെ ആത്മാഭിമാനവും സ്വയംബോധവും.
സ്നേഹത്തിന്റെ സത്യസന്ധത പരിശോധിക്കേണ്ടതുണ്ടെങ്കിൽ,
ഒരു ലളിതമായ ചോദ്യം മതി:
“ഈ ബന്ധത്തിൽ ഞാൻ വളരുന്നുണ്ടോ…
അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ചുരുങ്ങുകയാണോ ?”
സ്നേഹം നിങ്ങളെ വളരാനനുവദിക്കു ന്നുണ്ടെങ്കിൽ, അത് ആരോഗ്യകരമായ ബന്ധമാണ്.
നിങ്ങളെ ചുരുക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ, അത് നിങ്ങൾ തിരികെ പരിശോധിക്കേണ്ട ബന്ധമാണ്.
യഥാർത്ഥ സ്നേഹം:
• നിങ്ങളുടെ ശബ്ദം കേൾക്കും
• നിങ്ങളുടെ അതിർത്തികളെ ബഹുമാനിക്കും
• നിങ്ങളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെയും സ്വമൂല്യത്തെയും സംരക്ഷിക്കും
• നിങ്ങളെ ഒരു നല്ല പതിപ്പാക്കി മാറ്റും
യാഥാർത്ഥ്യമല്ലാത്ത സ്നേഹം:
• നിങ്ങളെ വഴങ്ങാൻ പഠിപ്പിക്കും
• നിങ്ങളുടെആത്മാഭിമാനത്തെ നശിപ്പിക്കും .
• “കടമ” എന്ന പേരിൽ നിങ്ങളെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തും
• നിങ്ങളെ നിങ്ങളുടെ തന്നെ നിഴലാക്കും
ഒരു ബന്ധം നിലനിർത്താൻ ഒറ്റയാൾ പോരാടുന്ന കഥകൾ സിനിമയിൽ മനോഹരമായി തോന്നും , പക്ഷേ ജീവിതത്തിൽ അത് അപകടകരമാണ്.
ബന്ധങ്ങളെ മനോഹരമാക്കാൻ ആദ്യം സ്വയം സംരക്ഷിക്കണം.
നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം വിലപ്പെട്ടതാണ്—
അതിന് വേണ്ടി പോരാടേണ്ടത്
ഒരാളുടെ മാത്രമല്ല,
രണ്ടുപേരുടെയും ഉത്തരവാദിത്തമാണ്.
അതില്ലാത്ത ഇടങ്ങളിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി നടന്നേക്കണം . ആദ്യം വേദനിച്ചാലും , അത് നിങ്ങളെ സ്വതന്ത്രരാക്കും , സ്വാഭിമാനമുള്ളവരാക്കും.