രചന : സീന നവാസ് ✍️
ഗാസ ഒരു കവിതയാണ്
അവിടെ
വെളുത്ത പൂക്കൾക്കുമേൽ
ചെമന്നനിറം പടരുന്നുണ്ട്
ഇനിയും വറ്റാത്ത പുഴയിൽ
കണ്ണുനീർ
തെളിനീരായി ഒഴുകുന്നുണ്ട്
ഗാസ ഒരു കവിതയാണ്
അവിടെ
വറുതി വറ്റാതിരിക്കാൻ
ഒരു റൊട്ടികൂടെ ബാക്കിയുണ്ട്
ആരോ ദാനംതന്ന
ഒരു കവിൾ വെള്ളമുണ്ട്
ഗാസ എന്ന കവിതയിൽ
അടുപ്പില്ലാതെയും
തീയെരിയുന്നുണ്ട്
ജനനത്തേക്കാളേറെ
മരണം പെരുകുന്നുണ്ട്
ഗാസ എന്ന കവിതക്ക്
ദയയേതുമില്ലെങ്കിലും
ഭയമേറെയുണ്ട്
ഏതോ പിഞ്ചുകുഞ്ഞിന്റെ
നിലവിളിയിൽ
നിശ്ശബ്ദമാകാത്ത ഹൃദയമുണ്ട്
ഒരിക്കലവിടെ
മാതളനാരകം
പൂവിട്ടിരുന്നു
ഗോതമ്പുമണികളിൽ
സ്നേഹം പൂത്തിരുന്നു
പിന്നെയതേതോ
കവിതയിൽ കരിഞ്ഞുവീണു
തീയും പുകയും ഒടുങ്ങാത്ത ഗാസ
അവസാദ ശിലകളാലൊരു
കവിതയെഴുതുന്നു.
മൺകൂനകൾക്കിടയിൽനിന്ന്
ഉടൽ വേർപെട്ടൊരാത്മാവ്
കവിതയിൽ കുടിയിരിക്കുന്നു