www.ivayana.com
വാക്കുകൾകൊണ്ടെന്‍റെ നെഞ്ചിൽ തൊടുത്തുനീ വരുത്തിയ മുറിവിൽ നിന്നുംരക്തം വാർന്ന്‍, ഒരു പക്ഷേഞാൻ മരിച്ചു പോയേക്കാം…എങ്കിലും…..പറയില്ല ഞാൻ,എന്നെ കൊന്നത് നീയാണെന്ന്….. ആത്മഹത്യയാണെന്ന് വിധിവരാംഭീരുവെന്നാരോപിക്കപ്പെടാംനാലാൾക്കവലയിൽ നാട്ടിൻ പുറങ്ങളിൽ കേൾക്കാംമുറുമുറുപ്പുകൾ, അടക്കം പറച്ചിലുകൾപതിയെ കെട്ടടങ്ങിയേക്കാം പലതും.ഒടുവിൽ ഒരു ചിതയായ് നിന്നിലും. എന്നിലാകെയും നീയായിരുന്നു,നിന്നിലൊരംശമായ് പോലുംഞാനില്ലെന്നറിയും വരെ….എങ്കിലും….പറയില്ല…
മരിച്ച മനുഷ്യന്റെ ചിരിച്ച മുഖം കണ്ടു –തരിച്ചിരുന്നവർ അടക്കം പറഞ്ഞു:മാരിക്കാർ മറച്ചൊരാ മാനം പെയ്തിട്ട-ർക്കൻ തെളിഞ്ഞതു പോലെ.എന്തോ ചൊല്ലുവാൻ ഒരുമ്പെടുംപോലെചൊടികൾ അല്പം മടിച്ചു!ആരാരും കാണാതെ വാത്സല്യംമുറ്റിയകണ്ണുകൾ മെല്ലെ തുടിച്ചു!ആ കൈവിരലുകൾ ആലിംഗനംചെയ്യാൻകോച്ചി വിറച്ചോ മെല്ലെ?മരവിപ്പ് മാറാത്ത ജഡം ഞരങ്ങിയോആത്മാവു തേങ്ങുന്ന പോലെ?ഈ…
പ്രപഞ്ചമേ,നിന്നിലോരണുവായി ഞാൻപുനർജനിച്ചിരിക്കുന്നു…ആത്മാർത്ഥത നഷ്ടപ്പെടാതെയെങ്കിലുംആത്മാവുനഷ്ടപ്പെടാതെയെങ്കിലുംകലിയുഗത്തിലെ ക്രൂരതക്കിടയിലൊരുഋഷിവര്യനായി വളർന്നീടട്ടെ..പിന്നെ,ഞാൻ നിന്റെനാശങ്ങളൊരുക്കുന്ന ക്രൂരതയിൽസ്വയം നാശമറിയാത്ത മനുഷ്യനിൽനിറഞ്ഞ ആയുധങ്ങളുടെതടവറയിൽനിന്നുംഎന്നേക്കുമായി രക്ഷിച്ചീടാംകാരുണ്യമില്ലാത്ത മനസ്സിനെകാരുണ്യവാനാക്കീടാംദീർഘായുസൊത്തു നിന്നെചവിട്ടിമെതിക്കുന്നവന്അല്പയൂസ്സുനൽകീടാം….,ഞാനൊന്നുറങ്ങിയെഴുന്നേറ്റിടട്ടെ.പിന്നെ,ധർമ്മവും നീതിയും ന്യായവുംമറന്ന് യുദ്ധത്തെ ധ്യാനിച്ചിരിക്കുംമനുഷ്യന്ബോധവും സൽക്കർമവീര്യവുംനൽകീടാം…..പ്രപഞ്ചമേ,ഭയാധിക്ക്യം കൊണ്ട് കണ്ണുമടച്ചുതുള്ളിവിറക്കും നിനക്ക് ഞാൻസന്തോഷവും ആത്മവീര്യവുംപകർന്നീടാം, എന്നേക്കുമായികണ്ണടക്കാനൊരുങ്ങുംസ്വസ്ഥിതിമൂർത്തിയാംഅനന്തനോടു നീ ഒരല്പനേരവും കൂടിക്ഷമിക്കുവാൻ യാചിക്കൂഞാനൊന്നുറങ്ങിയെഴുന്നേറ്റിടട്ടെ…..ഈ കറുത്തിരുണ്ടമേഘപാളിക്കിടയിലൂടെഒളിഞ്ഞുനോക്കുംതാരങ്ങളെ നോക്കിഞാനീതിണ്ണയിലൊന്നുകിടന്നീടട്ടെ,…
മഴയിൽ ഒരു കുളിരായ്ചാലിച്ചൊരോർമ്മയായ്നീയെൻ ഹൃദയത്തിൽഒരു നേരമെങ്കിലുംഒന്നു കാണുവാൻ മോഹിച്ചിരിക്കാറുണ്ട്…ഞാൻ നിന്നെ വെറുതെ മോഹിച്ചിരിക്കാറുണ്ട്.പലവട്ടം ഓർത്തു ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചു നിൻ മുഖംഎപ്പോഴും മിഴിയിൽ തെളിയും നിൻമുഖംഓർക്കാതിരിക്കാൻ കഴിയുന്നതേയില്ലനീ ഒരു പ്രവാഹമായി ഒഴുകുന്നൂ ഓർമ്മയിൽഎന്റെ സ്മൃതിയിൽ ഒരു തരംഗമായി മാറിനിൻ നയനങ്ങൾമരീചികയായ് നീയെന്റെഹൃദയമാം കോവിലിൽമാലേയം…
കണികണ്ടുണരണംഎന്നുമെൻ കണ്ണാ നിൻപുഞ്ചിരിതൂകുന്നപൂവദനം…..നീലിച്ച ദേഹത്തിൽമഞ്ഞത്തുകിൽ ചുറ്റിമുരളികയൂതുന്നപ്രേമരൂപാ…നർത്തനം ചെയ്യുന്നുനിത്യവും നീയെന്റെഹൃത്തിലായ് കണ്ണാഗോപബാലാ ……കേശവാകുഞ്ഞോടക്കുഴലൂതിഞാനെന്നരാധയെ തെല്ലൊന്നുചേർത്തുനിർത്തൂ…കണ്ണാ നിൻ മുരളിയിൽചുംബിച്ചുനിൽക്കുന്നഗാനമായ് മാറുവാൻഞാൻ കൊതിപ്പൂ ….നിൻ മുടിക്കെട്ടിലെപീലിക്കതിർപോലെനിന്നോട് ചേരുവാൻകാത്തിരിപ്പൂ….കണ്ണീരാൽ നേദിച്ചപ്രാർത്ഥനയല്ലാതെമറ്റൊന്നുമില്ലെന്റെകയ്യിൽ കണ്ണാ ….ഞാനെന്റെ നൊമ്പരംമഞ്ഞമന്ദാരമായ്നിൻകാൽക്കൽവയ്ക്കട്ടെ മേഘരൂപാ…കാത്തിരിപ്പാണ് ഞാൻകാർമുകിൽവർണ്ണാ നിൻകാലൊച്ച കേൾക്കുവാൻമാത്രമായി ….മാധവാ മാനസരൂപാമനോഹരാരാധയാമെന്നിലേക്ക്ഓടിയെത്തൂ….Lisha Jayalal 💙
പുഴ ,വിലപറഞ്ഞമലയേയാണ്ഒറ്റരാത്രികൊണ്ട്,ഒരുരുൾകടത്തികൊണ്ട് പോകുന്നത്വിള്ളലുകൾഉടലിടങ്ങളിൽതൊടുംമ്പോഴാണ്ഒരുകുന്ന്അടുത്തുള്ളൊരുവീടിൻ്റെമേൽക്കൂരയിലേക്ക് ചാഞ്ഞ്ആത്മഹത്യ ചെയുന്നത്രാത്രിയുടെഅടിയാധാരംമഴയും കാറ്റുംകൈയ്യാളുമ്പോഴാണ്മരങ്ങൾവേരോടെ പൊങ്ങിജീവിതങ്ങൾക്ക് മേൽകുടിയേറ്റം നടത്തുന്നത്കിണറിലുംമണൽഖനനംഅന്വേഷിക്കുമ്പോഴാണ്ആ ,കിണർആ ,വീടിനേയുംകെട്ടിപ്പിടിച്ച്ഭൂമിക്കടി തെരയുന്നത്അനർത്ഥങ്ങളുടെ കവിതയിൽബിംബങ്ങൾഉൽക്കകളാകുമ്പോഴാണ്വരികൾക്കിടയിൽ നിന്നുംകവിയേയുംകാണാതാവുന്നത് ജെസ്റ്റിൻ ജെബിൻ
നീല മേഘമേ കണ്ടുവോ നീജീവന്റെ ജീവനാം പ്രിയതമനെ……..എത്ര നാളായ് ഞാൻ കാത്തുനിൽപ്പുവറ്റിവരണ്ട ഈ മരുഭൂമിയിൽപുഴ താണ്ടി മല താണ്ടി വന്നിടാം ഞാൻഎൻ പ്രിയനെ ഒരു നോക്ക് കാണുവാനായ്കാർമുകിലെ കണ്ടുവോ നീകാണാതെ പോയൊരെൻപ്രിയതമനെ……..കൂട്ടിലടച്ചിട്ടോ?എൻ പ്രിയനേ……..ആരുമേ കാണാതെപോയ് മറഞ്ഞോ?താമര പൊയ്കയിൽ നീന്തിടുന്ന അരയന്നത്തെകണ്ടു നോക്കി…
ഞാനില്ലാതാകുമ്പോൾനീയെന്നെതേടി വരും.ഞാനുള്ളപ്പോൾമറന്നുവെച്ചയിടങ്ങളിൽനീയെന്നെതേടും.ശരിതെറ്റുകളെ കീറിമുറിച്ച്നമ്മൾ രണ്ടായിടങ്ങളിലെൻ്റെസത്യം നീ തിരയും.എൻ്റെ കാഴ്ചകൾ കേൾവികൾതിരിച്ചറിവുകൾ നിനക്കുചുറ്റിലും ചിതറിക്കിടക്കും.എൻ്റെ സത്യബോധത്തിൻ്റെനീറുന്നഗന്ധം സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങളുടെമടുപ്പിക്കുന്ന ഗന്ധങ്ങളിൽമുഖംപൂഴ്ത്തി നിന്നെനോക്കി ചിരിക്കും.നീയെന്നെതേടിവരുമ്പോൾഞാൻ മരിച്ചവനായിരിക്കും.ഞാനെന്നബോധ്യങ്ങളിൽനാമാടിത്തിമിർത്തവേഷങ്ങൾമൗനംപൂണ്ടു വാല്മീകങ്ങളിൽ ചേക്കേറിയിരിക്കും.ശരിതെറ്റുകളുടെ നിരർത്ഥകതനാം തിരിച്ചറിയുമ്പോൾനമ്മിലൊരാൾ മരിച്ചവനായിരിക്കും.നീ മരിച്ചവനെങ്കിൽനാം രണ്ടായിടങ്ങളിൽഞാൻ നിൻ്റെ സത്യം തിരയും.നിൻ്റെ ചേതനകളൊക്കെയുംഎൻ്റെ ചുറ്റിലും ചിതറിക്കിടക്കും.നിൻ്റെ സത്യബോധത്തിൻ്റെ…
മാടായിക്കോണമെന്നോമനപ്പേരുള്ളനാടിന്റെ രോമാഞ്ചമെന്നപോൽ , പണ്ടൊരുരാജകുമാരനുണ്ടായിപോൽ , നിത്യവു –മാടിയും പാടിയും കാലം കഴിച്ചുപോൽ !മോഹനരൂപനാമോമൽക്കുമാരനെ‘മോഹന’നെന്നു വിളിച്ചുവന്നൂ ജനംമോഹം വിതിർക്കും മനസ്സിൻ ചിറകുകൾമൂകം തലോടിയവൻ വളർന്നങ്ങനെ !കാണുന്നതൊക്കെക്കനകക്കിനാവുകൾകേൾക്കുന്നതോ വശ്യസുന്ദര നിസ്വനംതൂവെയിൽപ്പാളിമേൽ തത്തിക്കളിക്കുന്നതൂവലിനെപ്പോൽ ഘനശ്ശൂന്യമാനസം !പത്തുവരെ സ്വന്തനാട്ടിൽപ്പഠിച്ചവൻഡിഗ്രിയെടുത്തൂ ട്രിവാൻഡ്രത്തു നിന്നഹോ !ടെസ്റ്റെഴുത്തിൽ കറക്കിക്കുത്തിയാവണംകിട്ടീ ഗുമസ്തപ്പണി…
ചാരേചിരിച്ചാർത്തുകഴിഞ്ഞൊരീജന്മത്തിൽവന്നുനിന്നൂചൊല്ലിയെൻകാമിനിയായ് വരുമോനീ..കലംകാത്തുവച്ചൊരാമൗനത്തിൻ മന്ത്രത്തിൽഅവനെൻപ്രിയനായ്ക്കനവിലുംചര്യയിലുംവന്നൂ…പ്രകൃതിതൻവിരചിതമാംകാലയവനികയിൽ,തനിക്കുവിധിച്ചതാംവിധിവൈപരീത്യങ്ങളിൽ,ഒളിഞ്ഞുനോക്കിയസദസ്യരാ –മൽപ്പനീചത്വങ്ങളിൽ,മാറ്റിമറിച്ചതാമെൻജീവിതചര്യകൾ…ഒരുനിമിഷമാത്രയിൽകാലവുംപ്രകൃതിയുംഞാനുംദുരന്തദുഃഖങ്ങളുടെമറയെടുത്തിടുന്നൂ,അകാലങ്ങളിലതിർത്തിയിൽപെട്ടുഴലുന്നതാം മരണമുഖങ്ങളി –ലൽപനൈവേദ്യമായെൻപ്രിയൻജീവനും…മാറുന്നൂയെൻജീവിതചര്യകളെല്ലാംവൈധവ്യത്തിൻമാറ്റൊലികളിൽ,വീണെറിയപ്പെടുന്നൂനിമിഷങ്ങളിൽ,മാറ്റിനിർത്തപ്പെടുന്നൂജന്മശിഷ്ടങ്ങളിൽ, നൽവസന്തങ്ങളിൽ,മാറ്റങ്ങളെല്ലാംവന്നൂവെങ്കിലുംപെണ്ണിൻമനസ്സുമാത്രംമാറിയിട്ടില്ലിതുവരെസാമൂഹ്യജീവിതചിത്രങ്ങളിൽ…കാലമെല്ലാമാറേണംഇനിയെന്കിലുംകാലത്തിൻ മാനുഷികമാം ചാട്ടുളികൾക്കിടയിൽ,കാര്യങ്ങൾമനസ്സിലാക്കീടെണംമാനവജാലങ്ങൾ,കാര്യങ്ങളെല്ലാംകരുതീടണംജന്മമന്ത്രങ്ങളിൽ…