🦍 ഇതു കവിതയല്ല🦍

രചന : കൃഷ്ണമോഹൻ കെ പി ✍

കുത്തി മുറിയ്ക്കല്ലേ… എൻ ഹൃദയത്തിനെ,
കത്തികളെല്ലാരും ,മാറ്റിവയ്ക്കൂ……
കൊത്തിവലിയ്ക്കല്ലേ എൻ്റെ കരളിനെ,
കുത്തിക്കുറിയ്ക്കുവാൻ വേള നൽകൂ …..
ആത്മാവിൻ നോവുകൾ ചിന്തയിലെത്തുമ്പോൾ,
ആവിഷ്‌ക്കരിക്കുവാനക്ഷരങ്ങൾ …..
ആത്മീയതയും, ദാർശനികത്വവും,
ആരതി കൈയേന്തിയെത്തിടുന്നൂ…
ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങളോ, വ്യക്തി പ്രഭാവിതം,
ഇഷ്ടങ്ങൾ, ശാശ്വത സത്യമല്ലാ……
ഇന്നു നാം വാഴുന്ന ഭൂമി തൻ മാറിടം,
ഈഷലാൽ, വെമ്പിത്തുടിച്ചിടുമ്പോൾ ….
ഞാൻ, എന്നഹങ്കാര ശബ്ദവുമായെത്തി,
ഞായം പറയുന്ന, മർത്യരെല്ലാം …….
ജ്ഞാനമില്ലാതെ പുലമ്പുന്നുവെന്നത്രേ….
ജ്ഞാനികളല്ലെന്നാൽ ഞങ്ങൾ ചൊൽവൂ……
നിങ്ങൾ, തൻ മുന്നിലോ മർക്കടന്മാർ ഞങ്ങൾ /
നിത്യവും, തത്ര,കുരങ്ങു വർഗം……
എന്നിലും നിന്നിലും ഭൂമി തന്നുള്ളിലും,
എന്നാൽ , എല്ലാമറിയുന്ന ജീവവർഗം……..
ഇല്ല മനുഷ്യർക്ക് ആറാമതിന്ദ്രിയം …….
ഉള്ളതീ, ഭൂമി തൻ മക്കൾക്കു താൻ…..
ഭൂമിതൻ മക്കളോ, മാനുഷരല്ലാത്ത,
മറ്റുള്ള ജീവജാലങ്ങൾ മാത്രം……..
ഭൂമിയ്ക്കു പൊള്ളുന്ന യാതൊന്നും ചെയ്യാതെ,
ഭാവിക്കുവേണ്ടി ശ്രമിപ്പു ഞങ്ങൾ …… 🦍