രചന : ബേബി മാത്യു അടിമാലി✍
പുലർകാല മഞ്ഞിൻ്റെ
കുളിരിൽ കുളിച്ചൊരു
രാപ്പാടിയെങ്ങോ മറഞ്ഞു
ഒരു തുണ്ടു പാട്ടിൻ്റെ
രാഗങ്ങൾ മൂളിയാ
രാപ്പക്ഷിയെങ്ങോ പറന്നു
അതു കേൾക്കേ മനസിൻ്റെ
ഉൾക്കാമ്പിലെങ്ങോ
ഒരു ആർദ്ര നാദം മുഴങ്ങി
അപ്പോളറിയാതെ
മനമൊന്നു തേങ്ങി
അജ്ഞാതമായൊരു
വിരഹാർദ്ര നോവെൻ്റെ
ഹൃദയത്തിനുള്ളിൽ നിറഞ്ഞു
ഒരു ദിവാ സ്വപ്നത്തിൻ
തേരിൽ കരേറി ഞാൻ
എതോ വിഹായസ്സിലെത്തി
അവിടെ ഞാൻ കണ്ടൊരു
വള്ളിപ്പടർപ്പും
കരുണയാചിക്കുന്ന മാൻപേടയും
നിദ്രവിട്ടുണരവേ
സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം
എന്നെയുപേക്ഷിച്ചു പോയി
എന്തിനെന്നറിയാതെ
ഏതിനെന്നറിയാതെ
ഹൃദയം വിതുമ്പി ഞാൻ നിന്നു
ഒരു നഷ്ടബോധം
എന്നിൽ നിറഞ്ഞു
മിഴിയിൽ നിന്നൊരു തുള്ളി വീണു
എൻ്റെ മിഴികൾ കലങ്ങികരഞ്ഞു
