അവൾക്കൊപ്പം
രചന : തോമസ് കാവാലം ✍ “എനിക്കുവേണമിന്നെന്റെ കാവൽതനിച്ചു പോകാനിടങ്ങൾ തോറുംനിനച്ചിരിക്കാതെവിടെനിന്നോഎനിക്കെതിരെ ജനം വരവേ.ഉറച്ചുനിൽക്കാനീമണ്ണിലെന്റെഅറുത്തകാലും വിറച്ചിടുമ്പോൾനിറഞ്ഞകണ്ണീർക്കണങ്ങൾവീണുമറഞ്ഞ മണ്ണിതറിഞ്ഞിടുമോ?”കരുതിനമ്മളിരിയ്ക്കവേണംകുരുതിചെയ്യും മനുഷ്യരെ നാംമരണമില്ലാ മനുഷ്യരാണോതുരന്നുതിന്നാൻ വരുന്നമർത്യർ?അസുരവിത്തു വിതച്ചനമ്മൾഅസുഖമുള്ള സമൂഹമായിചിരിച്ചു നമ്മൾ ഒതുക്കിവെച്ചുമരിച്ചശവം ഉറക്കറയിൽ.നിറഞ്ഞുകത്തും മനസ്സിനുള്ളിൽമറഞ്ഞിരിക്കും തപമറിയാൻതണുത്തഹൃത്തിന്നുടമയായകഴുത്തറുക്കുവോരാരറിയാൻ?സ്വതന്ത്രരായ വനിതകൾക്ക്സ്തുതികൾചൊല്ലും സമർത്ഥരവർപാരതന്ത്ര്യപട്ടുമെത്തയതിൽപറിച്ചുകീറും മാനമവളിൻതുറിച്ചുനോക്കി പറിച്ചെടുത്തുമറിച്ചുവിൽക്കും മാനമവളുടെതുറുപ്പുചീട്ടാം കറുത്ത…