Category: സിനിമ

രചന : സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ ✍ പരിമിത സമയമാണീ,വാഴ്‌വിനുള്ളതെ-ന്നൊരു മാത്രയെങ്കിലുമോർപ്പു നമ്മൾഅരുതായ്മ ചെയ്യാതെയിനിയുള്ള നാളുക-ളൊരുമയോടേവം വസിപ്പുനമ്മൾകരുണവറ്റാത്തൊരു ഹൃദയമുണ്ടാകണംപരമപഥത്തിലേക്കെത്തീടുവാൻകരുണയൊന്നില്ലെങ്കി,ലിവിടെനാമേവരുംപരമദുഷ്ടൻമാരായ് മാറുകില്ലേ!പരമാത്മതത്ത്വത്തെ മുറുകെപ്പിടിച്ചുകൊ-ണ്ടുരിയാടൂ,സ്നേഹത്തിൻ ദിവ്യമന്ത്രംനരനായ് പിറന്നതു നരകത്തിൽ ചെല്ലാനോ,നരനതൊന്നാർദ്രം നിനയ്പു നിത്യംഅറിയുവിൻ മറകൾ മറിച്ചുനോക്കി നമ്മ-ളറിയാത്തൊരറിവി,ന്നനന്തസാരംഅറിയുമ്പോളേയ്ക്കല്ലോ നമ്മൾതൻ വിഡ്ഢിത്തംപറപറന്നങ്ങു മറഞ്ഞിടുള്ളൂ!അനിതരാനന്ദത്തിൽ മുങ്ങിക്കുളിക്കുവാ-നിനിയ സത്യങ്ങളെ വാഴ്ത്തിപ്പാടൂജനനത്തിൻ…

രചന : ചെറിയാൻ ജോസഫ് ✍ അപ്പോൾ അവൻ പൊടിമണ്ണിൽ എഴുതിയെന്തായിരിക്കും?കൊല്ല്, കൊല്ലിവളേഇവളാണു സത്യം പറയുന്നവൾ.കോഴി കൂവും മുൻപേയുണർന്നവൾനിലാവിന്റെ തളർച്ചപിറക്കാനിരിക്കുന്ന സൂര്യനാമ്പുകളിൽത്തട്ടിയുടന്നതു കണ്ടുച്ചിരിച്ചവൾ.ചെമ്പകപ്പൂമൊട്ടിലെ തുഷാര മണികൾചുണ്ടിലുണർത്തി നിർവൃതിയണിഞ്ഞവൾചെമ്പകയിതളുകൾ തലോടി ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞവൾസൂര്യനെ ചുറ്റുന്നത് ഭൂമിയാണെന്നു.കൊല്ലണ്ടേ ഇവളെ?!.മൊട്ടുരസിയ അവളുടെ കവിളും ചുണ്ടുംകടിച്ചു ചവച്ചു…

രചന : ബേബി മാത്യു അടിമാലി✍ ഒരുവീട്ടിലൊരുനാട്ടിലൊന്നിച്ചുകഴിയുവോർഎങ്കിലുമിന്നുനാമപരിചിതർകണ്ടാൽ ചിരിക്കുന്നുസ്നേഹംനടിക്കുന്നുനാട്യങ്ങൾമാത്രമായ്ത്തീരുന്നുജീവിതംഅപരന്റെദു:ഖങ്ങളെന്തെന്നറിയുവാൻഅവർതാണ്ടുംദുരിതത്തിന്നാഴമറിയുവാൻഅവരുടെമിഴിയിലെകണ്ണീരൊന്നൊപ്പുവാൻആവാത്തനമ്മളിന്നപരിചിതർഎന്നെയും എന്റെസുഖങ്ങളെയുംകുറിച്ചൊർക്കുവാൻമാത്രമാണിന്നുനേരംവലിയവനാകുവാൻസമ്പന്നനാകുവാൻഅധികാരമൊക്കെയുംസ്വന്തമാക്കീടുവാൻഅതിനായി ആരേയുംകൊന്നുതള്ളുംനുണയുടെകൊട്ടാരകോട്ടകെട്ടുംജീവന്റെനേരിനേ കാണുവാൻകഴിയാത്തോർഅന്യന്റെ വീഴ്ച്ചയേആഘോഷമാക്കുവോർഏത്രവിചിത്രമാണിന്നുലോകംഏത്രദുഷിച്ചുപോയ്മാനവർനാംകലവറയില്ലാത്തമാനവസ്നേഹത്തിൻകാലത്തിലേയ്ക്കുള്ളദൂരമെത്ര ?

രചന : കലാകൃഷ്ണൻപൂഞ്ഞാർ ✍ നോക്കെ ഞാനെൻ്റെ കണ്ണു കൊണ്ടുകാണെ ഞാനെൻ്റെ കണ്ണു കൊണ്ടുനോക്കെ ഞാനുള്ളു കണ്ണു കൊണ്ടുകണ്ടു ഞാനുള്ളു കണ്ണു കൊണ്ടുചരമസീമയിലാകാശംവർണ്ണം മാറി വർണ്ണമാകവെഅതിരറിയാവർണ്ണമാറ്റംപോലിതിന്നതിരറിയാതെകാഴ്ചമാറിയകക്കാഴ്‌ചയായ്ചരാചര പ്രാണനോരോന്നുംഏകാന്തരാത്രി തന്നിരുളിൽപൂത്തൊരു പാരിജാതം പോലെകാണ്മു രാത്തിരശ്ശീലയൂടെയാമത്തിലെന്നുമേവരേയുംഉള്ളവരാട്ടെ പോയോരാട്ടെകണ്ടുകാര്യങ്ങൾ ചൊല്ലെയെന്നുംഎത്ര വ്യക്തം സുതാര്യമെത്രഇരുളിതെൻ്റെ യവനികേൽഎൻ ചരാചര…

രചന : എം പി ശ്രീകുമാർ✍ നഗരഹൃദയത്തിൽ പാല പൂത്തുനറുമണം ചുറ്റും വിതറി നിന്നുനെറുകയിൽ യക്ഷി വിലസീടുന്നകടുംപാല കാന്തി ചൊരിഞ്ഞു നിന്നുനിറപൂക്കൾ കാറ്റത്തുലഞ്ഞിളകിതിരമാല പോലെ തിളങ്ങിനിന്നു !നഗരം വളർന്നപ്പോൾ മരങ്ങൾ പോയ്പാലയതങ്ങനെ നിന്നുവെന്നാൽപലവഴി പായും തിരക്കിനുള്ളിൽപരിമളം തൂകി ചിരിച്ചുനിന്നു.ഇനിയൊരു നാളിലാ പാലപോയാൽപരിമളമെങ്ങൊ…

രചന : ദിവാകരൻ പികെ ✍ നിറങ്ങളാൽ പൊതിഞ്ഞലോകത്ത്നിറമില്ലാത്തവർആധാർ കാർഡിലുംനിറം മങ്ങിയവർ വിരൂപർനാലണയ്ക്ക് ഗതി യില്ലാത്തവർ.ചുവപ്പ് മഞ്ഞ പച്ച കാവിഇടകലർന്ന നിറങ്ങളുംചിലപ്പോൾചുവപ്പ് പച്ചയിലേക്കുംപച്ച മഞ്ഞയിലേക്കും ഇടകലർന്നുംവർണ്ണങ്ങൾ തീർക്കുംമായാ ലോകം.രൂപങ്ങളിൽ വേഷങ്ങളിൽഭക്ഷണത്തിലും സംസാരത്തിൽ പ്പോലുംവൈവിധ്യം തീർക്കുംവർണ്ണ വിസ്മയംകൈകോർത്തും കൊമ്പ് കോർത്തുംവാതോരാതെ വാഗ്ധോരണിമുഴക്കുന്നലോകം.ഉള്ളു പൊള്ളയായപുറമെ…

രചന : സെഹ്‌റാൻ ✍ അർദ്ധരാത്രിയിൽ ഒരുഫോൺകോൾ വരുന്നു.മറുവശത്തുനിന്ന് ആരോതാഴ്ന്ന ശബ്ദത്തിൽ ചൊല്ലുന്നു;“സുഹൃത്തേ, അയാൾ മരണപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു!”നെഞ്ചിൽ നിന്നുമൊരുദീർഘശ്വാസമുണരുന്നു.ജനൽത്തിരശ്ശീലകളെ,ജനൽച്ചില്ലുകളെ നീളത്തിൽകീറിമുറിച്ച് പുറത്തെയിരുളിലേക്ക്പറക്കുന്നു.ദൂരങ്ങൾ പിന്നിട്ട് അയാളുടെവീട്ടിലെത്തുന്നു.നെഞ്ചിലൊരു റീത്ത് സമർപ്പിക്കുന്നു.പിറകിലേക്കൊന്ന് ചുവടുവച്ച്മെല്ലെ മന്ത്രിക്കുന്നു.“നിങ്ങളുടെ തെറ്റുകളൊന്നും തന്നെഞാൻ പൊറുത്തിട്ടില്ല.ഇപ്പോഴും പഴയ അതേയളവിൽത്തന്നെനിങ്ങളെ ഞാൻ വെറുക്കുന്നു.മരണം ആരെയും വിശുദ്ധരാക്കുന്നില്ല…”ശേഷം…

രചന : പൂജ ഹരി (കാട്ടകാമ്പാൽ )✍ എൻ്റെ പാദത്തിനരികിൽ,ഒരു പഞ്ഞി തുണ്ടു പോലെ നീആജ്ഞകൾക്ക് കാതോർത്തു…കാരണം.നിനക്ക് ഞാൻ റാണിയാണ്നിൻ്റെ രാജ്യത്തിൻ്റെ ഭരണംഎന്നിൽ മാത്രമാണല്ലോ..ഏകാന്തമാം ദിനരാത്രങ്ങളിൽഎൻ്റെ കൈ കുമ്പിളിൽനീയുണ്ടായിരുന്നു..മൊഴികൾക്ക് കാതോർത്ത്,കഥകളിൽ മുങ്ങിത്താഴ്ന്ന്എൻ്റെ വാചാലതയിൽനീ മിഴിനട്ടിരിക്കാറുണ്ട്..എൻ്റെ ഭ്രാന്തുകളിൽകവിത പൂക്കുന്ന നിമിഷം,നിനക്ക് മാത്രമറിയുന്നസൃഷ്ടിപ്പിടച്ചിലിൽ,നിൻ്റെ മുട്ടിയുരുമ്മലുകൾ,എന്നിൽ…

രചന : അനീഷ് കൈരളി. ✍️ ഒറ്റപ്പെടുന്ന രാത്രിയിൽദൃശ്യപ്പെടുത്തലിൻ്റെ കലസ്വായത്തമാക്കിയാൽപ്രിയപ്പെട്ടവളേ,നീ ആരുടെ ചിത്രം വരയ്ക്കും ?നിൻ്റെ നോട്ടത്തിലെചോദ്യം ഞാൻ ഗ്രഹിക്കുന്നു,കാഴ്ചയ്ക്ക് പാത്രീഭവിക്കുന്നഒരു മാധ്യമത്തിലൂടല്ലാണ്ട്നിൻ്റെ രൂപവും, ശബ്ദവുംഎൻ്റെ മുന്നിലെ ചതുരപ്പെട്ടിയിൽതെളിയുമെന്ന് –ഞാനന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ,നിനക്കുണ്ടായ അമ്പരപ്പിൽ –കവിഞ്ഞ് മറ്റൊന്നായി –ഞാനിതിനെ കാണുന്നില്ല.കെട്ടുകഥകളുടെ കെട്ടഴിക്കലാണ്ആധുനിക ശാസ്ത്രം…

രചന : ശാന്തി സുന്ദർ ✍ ചില പെണ്ണുങ്ങളങ്ങനാ ..മൊരിഞ്ഞും കരിഞ്ഞുംഇളകാത്ത ദോശക്കല്ലിലെദോശപോലെ..വീട്ടുകാരുടേം നാട്ടുകാരുടേംവാക്കിനിടയിൽ കൊരുത്ത്മുറിഞ്ഞും ചതഞ്ഞുംഅരഞ്ഞും കിടക്കുന്നപെണ്ണുങ്ങൾകുലസ്ത്രീയെന്നുസ്വയം പാട്ടുപാടിനടക്കുന്ന ശബ്‍ദമില്ലാത്തവായാടികൾ!ആർക്കോചവിട്ടാൻ പാകത്തിന്ചാണകം മുഴുകിയനടുമുറ്റങ്ങൾ!ചൂലാകാതെവീടിനു പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻഉപേദ്ദേശിച്ചു കൊണ്ട്മുറ്റത്തു നിന്നൊരുസ്ത്രീശബ്‍ദം.പതുങ്ങിയിരുന്ന്പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽഉറക്കെ ശബ്‍ദിക്കുന്നഇഷ്ടങ്ങളെ പ്രണയിച്ചുസ്വന്തം ആകാശത്തിൽവട്ടമിട്ടു പറക്കുന്ന സ്ത്രീയെഅഹങ്കാരിയെന്നുപലയാവർത്തി വിളിച്ചുകൊണ്ട്അടുക്കള മൂലയിൽനിന്നും മീൻകഴുകി…